Geçen hafta çocuklar yeni kurallar ve sorumluluklarla tanıştılar.
Hepsi gayet başarılıydı.
Ayaz da çok iyiydi bu hafta. Fakat onun için her yeni etkinlik aşılması gereken dev bir engel anlamına geliyordu.
İkinci derse başlarken yanıma geldi ve ağlamaklı bir ifadeyle, "Öğ-retmenim şimdi ne yapacağız?" diye sordu. "Çok kolay bir şey, çizgilerin üzerinden geçeceğiz." diye karşılık verdim. Ayaz, "Ooooof of ya!" diye söylendi ve kendisine uzattığım etkinlik fotokopisi üzerinde ciddiyetle çalışmaya koyuldu.
Teneffüse çıkarken, "Öğretmenim kaç teneffüs kaldı?" dedi. Parmaklarımla "3" işareti yaptım. Ayaz yine "Ooof of!" diye inledi.
Diğer teneffüste de ağlamaklı hali devam ediyordu hâlâ.
"Öğ-ret-menim ben anneme gidiyorum!" dedi ve böylece teneffüse çıktı.
