Bugün Asya ilk derste, dokunulsa ağlayacak bir ifadeyle, "Öğretmenim midem bulanıyor!" dedi.
Gerçekten midesi bulanıyor muydu? Emin olmak için gözlerinin içine baktım. Uzun uzun kesiştik.
Bu kesişmede onun bakışları, "Gerçekten bulanıyor midem öğretmenim," diyordu ve benim bakışlarım da ona "Zor geliyor biliyorum ama kalmak zorundasın," diye karşılık veriyordu.
Bu durum neredeyse her ders tekrar etti.
En son yine "Midem bulanıyor!" dediğinde "Ama çizgilerin çok güzel olmuş, eminim daha da güzel olacak!" diye yanıtladım.
Böylece Asya mide bulantısını unuttu.
Gerçekten de çok güzel çiziyordu.
