Anne

Saat 12:50'de okulun önünde sıra için toplandık. Öğrencilerim bu sefer  üçlü sıra olmayı başarmışlardı.

Ecrin'in hüngür hüngür ağladığını gördüm.

"Neden ağlıyorsun Ecrin?" diye sordum.

Omuz silkti.

Annesinden ayrıldığı için ağladığını farkettim ve "Ecrinciğim, bugün çok şey öğreneceğiz, akşam zaten eve gideceksin, hem arkadaşlarınla oyun oynayacaksın..." gibi sözler söyleyerek onu yatıştırmaya çalıştım.

Fakat Ecrin hiç dinlemiyor gibiydi, içli içli ağlamaya devam ediyor, bana bakmıyordu.

Son kozumu kullanmak istedim:
"Ecrinciğim, hem ben varım, beni gördüğüne sevinmedin mi?" dedim.

Ecrin hiç düşünmeden, "Çk!" diye karşılık verdi ve yine omuz silkti.

Verdiği cevabı kabüllenmemiş olmalıyım ki (!) ve aynı soruyu yine sordum. Yanıtı yine aynıydı: "Çk!"

Minik bir şok geçirdim ama atlattım; iyiyim şimdi :))